აჩიკოს და თუთას მწვანე ამბები

გორელოვკა - შაბიამნისფერი სახლების სოფელი

они борятся с собственными духами,

Поэтому их называют духоборами.

/Николай Сухоруков/

 აჩიკოს წასვლა არ უნდა.  ერთი-ორი ცისფრად შეღებილი სახლის გამოო. მეზარებაო. მაინც წავედით. ქართულად მოლაპარაკეებს, ზოგი ღიმილით, ზოგი უხეშად გვპასუხობს. გზის გაგნებას ვცდილობთ.
ყოველ ნაბიჯზე ვაჩერებთ, რომ დუხობორების სალოცავამდე გზა გავიგნოთ. პატრული გვაჩერებს, „ურემნოდ რატომ მიგყავსო პასაჟირი“. მოხატული სახლების თვალიერებამ ისე გაგვართო, ღვედი ვიღას ახსოვდა. ზოგადად, აქ ქართულად ვერ, ან ძნელად ლაპარაკობენ. ავუხსენით, რომ დუხობორების სალოცავს ვეძებდით. ზედმიწევნით გამოგვკითხა საცხოვრებელი მისამართი და მიზეზები, რამ გადმოგვაგდო აქეთ. სტუმრები ხართ და გაპატიებთო. 50 ლარი დაგვიზოგა. გზაც მიგვასწავლა

.

სალოცავის ჭიშკართან პატარა ეზოა, თეთრი ქვებით გაკვალული პატარა ბილიკებით. ყვავილების.

ეზოში თეთრწვერებიანი კაცი მუშაობს. ნიკოლაი სუხრუკოვი. ერთადერთი მომვლელი კარ-მიდამოსი. გაუხარდა. ლაპარაკს მოწყურებული, ხან რას გვიყვებოდა, ხან რას. სომხები ცხოვრობენო აქ უმეტესად. ხშირად იცვლიან საცხოვრებელ ადგილს, ამიტომ აქაურობის შეყვარებას ვერ ასწრებენ და ამიტომ არც უვლიანო. დუხობორები აქა-იქღა შემორჩნენო. მუზეუმის გაკეთებას ვგეგმავო, მერე, რომ ჩამოხვალთ, მოქარგულ ტანსაცმელებს ჩაგაცმევთ და სურათებს გადაიღებთო.

ადამიანის სახე ყვავილს გავსო. ყვავილს კიდე ლამაზი ქოთანი სჭირდებაო, ამიტომ ტანსაცმლის საყელოს ფერადი ყვავილებით ვქარგავთო. ყვავილებს კი მთელი მონდომებით უვლიან. ფანჯრის რაფაზეც და ხის კარებზეც ყვავილებია.

ცისფერი ღმერთის ფერიაო.

სამყურის ყვავილების სამკურნალო თვისებებზე გვიყვება. თეთრი ყვავილები ქალურ პრობლემებს შველისო, ვარდისფერი - კაცებისთვისააო.

ღმერთი ვინ შექმნაო, აჩიკოს მიუბრუნდა. რაღაც მახეაო, აჩიკო ფიქრობს, დაიბნა. “მა-მარიამმაო“. იმან არაო. დრომ შექმნა ღმერთიო. შენც დრო შეგქმნისო. ნათიასაც, სოფოსაც, მეცო. თან, ღმერთი არც ცაში და არც ეკლესიაში არაა, აი, აქ ცხოვრობსო და გულზე დაიდო მიწიანი ხელი.

შაბიამნისფერი სახლის პატარა ფანჯრები, თეთრ-ვარდისფერ ყვავილებიანი დარაბებით, ხასხასა მოლი და სახურავებზე ამოსული ბალახი. სითბოს აკავებსო. წყალს არ ატარებსო.

ქუჩაში კიდე, მაღალი ბოძების თავზე წეროების ბუდეებს ნახავთ. წერო არა, ყარყატებიაო. წერო ჯობია.

ამ სოფლიდან კიდე წეროები არ მიფრინავენ... შორს.